
Hoogtepunten van het ongerepte Myanmar
Een reis door Myanmar (het oude Birma) is als een reis terug in de tijd. Met nauwelijks gemotoriseerd verkeer en een in longyi's gestoken bevolking, oogt het straatbeeld traditioneel. Tijdens zonsondergang is de sfeer bijna mystiek. Soms zeggen beelden meer dan woorden, dus bekijk ook deze visuele reis door Myanmar!
Shwedagon Pagoda
Zoals bij de Shwedagon Pagoda in Yangon, wanneer de laatste zonnestralen de gouden koepel oplichten. Myanmar heeft duizenden tempels met ontelbare pagodes. In rood en oranje geklede monniken brengen er offers aan gouden Boeddhabeelden. Het Boeddhisme is hier springlevend. Birma lijkt in een ander tijdperk te leven. Gemotoriseerd verkeer ontbreekt vrijwel. De Birmezen verplaatsen zich per bus, trein, paard en wagen, fiets of te voet. Mannen en vrouwen dragen longyi's (sarongs).
Bezoek aan de Palaung-bergstam
Buiten de steden word je nog verder in de tijd teruggeworpen. Tijdens de rondreis door Birma trek je bij Kyaukme de bergen in. Twee dagen loop je door ongerepte landschappen langs ver weggestopte dorpjes. Je overnacht nu bij de Palaung. Voor deze bergstam is dit minstens zo bijzonder, omdat hier nog nauwelijks westerlingen kwamen. Per trein reis je verder en passeer je het Gokteik viaduct, dat ooit het op een na hoogste viaduct ter wereld was.
Zonsondergang bij Bagan
Vanaf de vroegere hoofdstad Mandalay steek je per boot de Irrawaddyrivier over. Bij het dorp Mingun fiets je richting Sagaing. De vroegere koningsstad telt meer dan honderd kloosters, bewoond door 3000 monniken. Een onmiskenbaar hoogtepunt is Bagan. Hier blijf je drie dagen. Over een gebied van 40 km² liggen zo'n 4000 tempels die herinneren aan het Rijk van Bagan. Opeenvolgende koningen probeerden elkaar af te troeven met steeds mooiere tempels. Beklauter de bouwwerken die prachtig boven een groen woud uitsteken en wacht tot zonsondergang. Een magisch moment.
Drijvende dorpen van Myanmar
Opnieuw stap je in de boot. Ditmaal voor een verkenning over het Inle-meer. Hier wonen de Intha die hun huizen op palen bouwen als een soort drijvende dorpen. Met modder en waterplanten creëren ze daarnaast drijvende akkers waarop ze groente en fruit kweken. De Intha's staan bekend als beenroeiers. Die bijnaam danken ze aan hun bijzondere roeitechniek. Terwijl ze op hun boot staan, bewegen ze de roeispaan met één been zodat ze beide armen vrij hebben voor de visvangst. Je gaat op zoek naar een drijvende markt. Van verre komen volkeren als de Pao en de Palaung hiernaartoe om groente, fruit, pannen, potten en gereedschap te kopen en verkopen. Opnieuw een fotogeniek moment.