Jim

Reisbegeleider Indonesië

Woont in:

Indonesië

Werkt voor Sawadee sinds:

1993

Begeleidt o.a.

Borneo, Indonesië, Vietnam, Bali,

Talenkennis:

Nederlands, Bahasa Indonesia,

Hallo, mijn naam is Jim. Ik heb gedurende een aantal jaren zo’n 3-4 maanden per jaar met weinig geld rondgetrokken, ik werd aangetrokken door de “spirit” van de eenvoudige mensen in Azië. In Indonesië kreeg ik onmiddellijk een “ik kom thuis” gevoel, wat niet vreemd is als je Javaanse ouders hebt. In 1992 heb ik Groningen ingeruild voor Oost-Flores, waar ik, na het betalen van een bruidsschat, getrouwd ben en sinds 1996 een guesthouse voor backpackers heb. In 1993 heb ik mijn eerste Sawadee groep begeleid en sindsdien zijn dat 3 tot 4 groepen per jaar. Ik begeleid graag reizen voor Sawadee omdat Sawadee rekening houdt met de bevolking en het milieu en daarnaast actieve onderdelen in de reizen heeft. Op mijn manier kan ik mijn gasten net iets meer “inside” geven van de lokale manier van denken en leven en informatie geven die nauwelijks of niet in boekjes staat. De variatie van de mooie natuur en de vriendelijkheid van Indonesië spreekt immers voor zich.

Reisverhalen van Jim

  • Siri Pinang

    Azië , 01-03-18

    Vaak als ik alleen op reis ben, dan neem ik de tijd om een gebied of stad beter te leren kennen. Zodat ik iets meer kom te ervaren wat de lokale mensen eigenlijk bezig houdt.

         In Oost-Indonesie zijn er geen vrouwen die roken, maar de vrouwen kauwen de "Siri Pinang" (=betelnoot), nieuwsgierig als ik was, ben ik deze "Siri" ook gaan kauwen.

         Zo was ik die keer op een eiland ten noorden van Oost-Timor.

      Gedurende die aantal weken dat ik in het stadje was, liep ik elke dag langs een paar hele eenvoudige vis-verkoopster, vlakbij het kleine haventje.
     
      Hier nam ik de gelegenheid om even een babbeltje te maken en even gezellig  de "Siri" mee te kauwen. Elke dag zat ik bij dezelfde vrouw die met haar donker rode mond en tanden (van het "Siri" kauwen door de jaren heen) honderd uit babbelde terwijl we gezellig aan het kauwen waren.

      Iedere dag gaf ik haar een sinaasappel met de boodschap "Niet vergeten om ook wat gezonds te eten hoor".

         De ochtend dat ik met een lokale boot naar de volgende bestemming wilde gaan, wilde ik graag afscheid nemen en haar te bedanken voor haar gezelligheid de laatste weken...

         Iedere dag zat zij op dezelfde plek, maar toevallig juist vandaag was zij er helaas niet... Ik vond dit wel heel jammer.

      Ben toen doorgelopen naar het haventje want de wekelijkse boot zou zo vertrekken.

      Op het moment dat ik op de boot wilde stappen, grijpt een jongetje mij bij mijn t-shirt, zonder een woord te zeggen geeft hij me een zak met verse sinaasappelen en wijst zo'n honderd meter verder op, naar het hekwerk van de haven, waar de visverkoopster staat te zwaaien naar mij...