Contact (tot 16:00)
Neem contact met ons op
Al 42 jaar dé specialist in groepsreizen

Sandra

Reisbegeleider

Woont in:

Nederland

Werkt voor Sawadee sinds:

2016

Begeleidt o.a.

Costa Rica, Colombia,

Talenkennis:

Nederlands, Engels, Duits, Spaans,

De allereerste keer dat ik in Azië kwam, tientallen jaren terug, werd ik direct gegrepen door de serene rust van de tempels, de geuren en kleuren op de markt, en de rijke natuur, van jungle (spannend! welke dieren zal ik vandaag zien?) tot de vele schakeringen groen en blauw van de heldere zee. Mijn passie voor reizen was geboren. Ik vind het heerlijk om in Azië te reizen, en te genieten van de natuur en cultuur, maar ook Latijns-Amerika heeft mijn hart gestolen, met haar vulkanen, tropisch regenwoud, koloniale stadjes in strijklicht, en niet te vergeten de ritmes van de salsa, waarop je wel moét dansen! Maar, waar ik ook ben, de verrassende ontmoetingen met mensen die allemaal hun eigen verhaal hebben zijn voor mij toch wel het allermooist aan reizen! Graag wil ik dit met jullie delen en beleven. Gaan jullie mee?

Reisverhalen van Sandra

  • Reisverhaal Costa Rica

    Midden- en Zuid-Amerika , 03-04-18

    Vele jaren geleden was ik voor de eerste keer in Tortuguero, Costa Rica. Na daar een paar mooie dagen doorgebracht te hebben, waren we van plan weer terug naar San José te gaan. We stonden met een groep van ongeveer 12 backpackers op de bootjes te wachten die ons weer naar de bewoonde wereld zouden brengen, toen bleek dat deze niet gingen varen. Wat nu? Plotseling kwam daar onze redding aangetuft: een soort aak met een vriendelijke meneer erop, die zei: vaar maar mee! Natuurlijk met z’n allen erop gesprongen en wat bleek: dit was een soort alternatieve plezierboot voor deze meneer, waar hij regelmatig tochtjes mee maakte de door de kanalen. Wat een geweldige dag zou dit worden! Een prachtige langzame vaartocht door de kanalen, met opeens een pmgevallen woudreus die ons de doorgang belemmerde (moest eerst verwijderd worden, handig dat er nu hens aan dek waren), even een omweggetje maken omdat er ergens zulke mooie bloemen hingen die zo lekker roken, voor alles werd rustig te tijd genomen. Na een dag op de aak kwamen we 10 uur ’s avonds aan op een pikdonkere bananenplantage. Onze vriend had daar een jeep staan, maar daar konden we natuurlijk  niet allemaal in. Maar geen nood, één van ons reed met hem mee en kwam een uur later terug met een boer met een vrachtwagen, die ons, hobbelend in de laadbak, naar het dichtstbijzijnde dorpje bracht. Daar was gelukkig een hotelletje, waar we in slaap vielen met de geur van de onderweg geplukte bloem in onze neus en met mooie herinneringen aan een bijzondere dag.