Evelien Bleeker

• 
• 
• 
• +2

• 
  Evelien Bleeker
  
• 
  Evelien Bleeker
  
• 
  Evelien Bleeker
  
• 
  Evelien Bleeker
  
• 
  Evelien Bleeker
  

close

1 van 5

• 
• 
• 
• 
• 

Reisverhalen van Evelien Bleeker

• Het beste van Azië

  Azië ,

  Het is nog vroeg en al warm. We zijn onderweg naar de Leeuwenrots en krijgen pech met de bus. Daar sta je dan in the middle of nowhere. Wat gaan we doen? Vraag ik me af. Lang krijg ik niet om daarover na te denken. Een oude dame komt van achter de bosjes toegesneld en gebaard ons bij haar op de veranda te komen zitten. Stoelen worden erbij gehaald en we krijgen een kopje thee en 'kokis'.Het betreft hier de Sri Lankaanse gastvrijheid! Geven is hier belangrijker dan ontvangen. Onze voorouders hadden de weg naar Sri Lanka al gevonden in de zoektocht naar het 'zwarte goud': peper. Overblijfselen uit deze tijd zijn de kaarsrechte kanalen in Negombo en het fort in Galle. De Dutch Burghers vormen een unieke groep in de multi-etnische samenleving. De politieke onrust tussen groeperingen behoort tot het verleden zodat wij nieuwsgierige avonturiers ongestoord kunnen genieten van 'the pearl of the Indian Ocean'.Het zien ontwaken van wild life in Yala Nationaal Park, de fles geven aan olifantjes, het beklimmen van Horton Plains, een bezoekje brengen aan de 'ontblote wolkenmeisjes', thee drinken tussen de thee plantages van Nuwara Eliya, het eten van tongstrelende curries en ontspannen tijdens een Ayurvedische massage vallen allemaal in het rijtje hoogtepunten. Bovenop dit rijtje zijn mijn echte parels...Het onverwachts zien van een olifant op de weg, spontaan stoppen bij een waterval voor een verfrissende duik, de kokosnoten contest, wakeboarden in de branding én het spelen van volkssport nummer 1: een potje cricket op het strand met locals!Wie durft het aan om mij met cricket te verslaan?Ayubowan 'May you have a long life'.

• Reisverhaal Korea

  Azië , 03-04-18

  Tijdens een lokale busritje in Korea draait de vrouw die voor mij heeft plaatsgenomen zich na een tijdje om en spreekt mij iets toe in het Koreaans. Ik denk ze gaat vast tekeer omdat ik zojuist het raam het open gedaan. Ik doe het raam weer dicht. Even daarna draait de vrouw zich nogmaals om en drukt 1000WON in mijn handen. (toentertijd het hoogste biljet ter waarde van $1) De volgende halte stapte de vrouw uit en verdwijnt in de menigte. Tot op de dag van vandaag blijft het een vraag waarom die 1000WON… …Een andere vrouw neemt plaats op de stoel voor mij. Ik sta op en loop naar de chauffeur en vraag in mijn beste Koreaans welke halte ik precies moet uitsstappen. De chauffeur zet de volume van de radio zacht. Er ontstaat een kortstondige radiostilte voor er een hevige discussie ontstaat in de bus. Ik kijk naar buiten en herken de buurt waar ik moet zijn. Ik bedenk dat het nog twee stops zijn. Ik loop terug naar de plaats en ga weer zitten. De volgende stop nadert en voor ik het weet draait de vrouw voor mij zich om en grijpt mijn arm. Ze trekt mij naar de deur. Wederom rumoer in de bus tussen de chauffeur, de vrouw en andere reizigers. De deur gaat open de vrouw bedenkt zicht geen moment en trekt mij aan mijn arm naar buiten. Voor ik het weet heeft haar hand mijn hand gevonden. In een stevig tempo rennen we hand in hand de straat over. Overdonderd is daar ineens het adres waar ik moet zijn. De vrouw laat los, glimlacht, buigt en verdwijnt in een razend tempo in een van de smalle staatjes