Groepsrondreis Antarctica

Van de plek waar de eerste kolonisten uit Europa zich vestigden en schamele huisjes bouwden van scheepsafval en golfplaten, is La Boca inmiddels uitgegroeid tot het artistieke centrum van de stad. Vooral het straatje Caminito met vrolijk geschilderde huisjes is zeer fotogeniek. Overal in Buenos Aires word je geconfronteerd met de Argentijnse passie voor de tango. In La Boca en in het pittoreske wijkje San Telmo zijn altijd wel een paar straatmuzikanten te vinden die de omstanders aansporen een dansje te maken.

La Recoleta is chique. Naast chique winkels en restaurants vind je hier een enorme begraafplaats met monumentale graven, waaronder dat van Evita Perón. ’s Avonds kun je een tangoshow bezoeken, het is zeker een aanrader. Je verblijft in een comfortabel hotel in het centrum van de stad.

De andere excursie betreft een wandeling van een paar uur bij Lake Esmeralda. Beide excursies zijn optioneel en niet inbegrepen in de reissom. Je wordt rond 09.30 opgehaald en rond 15.00 weer afgezet in het stadje. ’s Middags is het dan tijd om in te schepen. Het zal echter nog een paar uur duren voor de boot vertrekt en tot die tijd kun je de boot verkennen, kennis maken met de crew en genieten van de welkomstborrel en de eerste voortreffelijke maaltijd aan boord.

Nadat het schip volledig gevuld, gereinigd en gecheckt is wordt er koers gezet naar het Beagle Kanaal. Als het weer meezit, kun je nog heel lang genieten van de spitse bergen en prachtige wolkenpartijen, want de zon gaat pas heel laat onder. Het kalme water van het Beagle Kanaal zal je vannacht heerlijk in slaap schommelen.

Ook worden er presentaties gehouden over de geschiedenis van enkele expedities en over wat je allemaal gaat zien de komende dagen. Ook worden er documentaires vertoond. In de lounge vertellen experts je hoe je vogelsoorten kunt herkennen en hoe je het beste uit je fototoestel haalt. Niks saaie lezingen met statistieken en opsommingen van feiten; de presentaties zijn net als de crew; levendig, interessant en onderhoudend.

Zo wordt de kennis van het vogelspotten meteen op de achtersteven in de praktijk gebracht om de verschillende soorten albatrossen en andere zeevogels te herkennen die continu rond het schip zweven. Omdat het ’s nachts niet meer (of pas heel laat) donker wordt op deze zuiderbreedte, kun je tot laat in de avond over de eindeloze golven turen. Inmiddels is de groep internationale deelnemers al bijna een hechte familie geworden.

Aan de eettafels en in de bar leer je mensen uit de hele wereld kennen en hoort de uiteenlopende redenen om Antarctica te bezoeken. Het is echter met name het enthousiasme, de kennis, de humor en de gedrevenheid van de eveneens internationale crew die maken dat echt niemand meer kan wachten op wat er komen gaat. Na twee dagen varen zijn de eerste ijsbergen aan de horizon te zien en doemt er voorzichtig land op aan de horizon.

Ook leven hier tientallen ezels- en adéliepinguïns en je zult merken dat de ‘houdt minimaal 5 meter afstand’-regel’ door de pinguïns zelf niet echt nageleefd wordt, zo nieuwsgierig zijn ze. Zelfs de meest bescheiden fotograaf zal zich hier niet in kunnen houden. ’s Middags gaan we opnieuw met de zodiacs weg. Op het Antarctisch schiereiland is weliswaar geen permanente bewoning, er zijn wel tijdelijk bewoonde wetenschappelijke stations. We brengen een bezoek aan zo’n station en zien van dichtbij hoe de weinige mannen (er zijn vrijwel nooit vrouwen) hier maanden achtereen, soms wel een jaar de tijd doorbrengen. We worden hartelijk ontvangen en rondgeleid en we zien niet alleen welk wetenschappelijk onderzoek men hier doet, maar ook hoe men de vrije tijd doorbrengt in de warme en opvallend gezellige bar rondgedeeld. Des te groter is het contrast wanneer je eenmaal buiten weer honderden kilometers witte leegte om je heen hebt.

Ga ook eens op uitkijk op de brug van het schip. Vanaf hier heb je een goed uitzicht op de omgeving, zodat het goed walvis-spotten is. Gedurende de (Antarctische) zomer komen walvissen naar deze regionen om zich tegoed te doen aan duizenden kilos krill. Met wat geluk zie je ergens een voedende school walvissen, een waar bultruggenballet. Soms is het water glad en zwart als een donkere spiegel, soms vaar je door één grote ijssoep. Soms is de lucht stralend, helderblauw en zie je de meest waanzinnige wolkenpartijen, soms is de lucht van horizon tot horizon donker, grijs en dreigend. Het is echter altijd adembenemend. Tussen alle witte ijsbergen en –blokken drijft af en toe een stuk ‘zwart ijs’. Dit ijs lijkt zwart in het water omdat het door de vele honderden of duizenden jaren heen zó compact is gedrukt dat er geen luchtbelletjes meer inzitten en daardoor geheel doorschijnend is geworden. Uiteindelijk zal het gewoon smelten, maar in de bar aan boord dient het een veel eervoller doel: Wel eens whisky met duizend jaar oude ’rocks’ gedronken?

Het is prachtig om te zien hoe pinguïns tijdens het zwemmen één voor één boven water uitspringen, alsof ze dolfijnen willen zijn. Bij de excursies waarbij je aan land gaat kun je in alle rust de pinguïns en zeehonden observeren en fotograferen. Op enkele plekken zijn ook oude en verlaten wetenschapsstations te zien. Pas als je in een eenzaam, verlaten piepklein houten hutje de restanten ziet van hoe men hier soms maanden achtereen moest overwinteren, kun je je een beetje inleven in het keiharde bestaan van de eerste ontdekkingsreizigers.

Of je gaat de hoogte in, soms met behulp van sneeuwschoenen, om vanaf de heuveltoppen bovenop de gletchers en baaien te kijken. Met veel geluk kun je aanschouwen hoe huizengrote brokken ijs met een donderend geweld van de gletsjer afbrokkelen. Het kan een stralende dag zijn waarop je kilometers ver kunt kijken, maar dat hoeft natuurlijk niet. Je krijgt heel wat meer respect voor de mannen die de poolkap overstaken als je op de top van een berg staat, aan alle kanten niets dan zwarte rotsen, water en eindeloos ijs ziet terwijl de sneeuw hard in je gezicht waait. Dit lijkt misschien eerder ontbering dan vakantie, maar het is ongelooflijk opwindend om deze extreme omgeving niet alleen te zien, maar deze met al je zintuigen ook te ruiken, te ademen en te voelen. Je voelt je echt ‘on top of the world’. Figuurlijk dan.

Ook de zoogdieren werken mee en poseren gewillig. Weddel- en andere soorten zeehonden zijn her en der op ijsbrokken te vinden en met wat geluk treffen we ook zeeluipaarden aan, de grootste en machtigste zeehonden van dit gebied. Deze jagen op pinguïns en zelfs op andere zeehondensoorten. Terug aan boord kun je ’s avonds genieten van een Antarctische barbecue. Op het achterdek worden hamburgers en kipvleugeltjes gegrild en er staat een groot saladebuffet klaar. Natuurlijk mag glühwein niet ontbreken. Dresscode: warme kleding.

Op Half Moon Island gaan we voor de laatste keer aan land. Natuurlijk om pinguïns te zien, maar vooral ook met de hoop om de logge maar aandoenlijke zeeolifanten aan te treffen. Daarna is het voor de laatste keer het hele ritueel van laarzen schoonmaken, reddingsvesten opbergen en je van al je kleding ontdoen, alvorens het schip begint aan de terugreis richting Ushuaia. Voor de laatste keer ook de lange midzomernacht.

De bar blijft altijd open tot de laatste persoon naar bed gaat, maar door het continue (schemer)licht raakt menigeen van slag. Je wílt gewoon niet gaan slapen, want buiten is het nog altijd licht en er is nog van alles te zien. En er is natuurlijk altijd kans op walvissen langs de boot. Zuidkapers en dwergvinvissen, die in de Antarctische zomermaanden vanuit de tropen hier komen om te eten, worden regelmatig gespot.